Πρώτο άρθρο...

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Κάτι έχω πάθει τελευταία και ενώ μπορώ να γράφω ένα άρθρο 2.000+ λέξεων δεν μπορώ να βρω έναν τίτλο. Ίσως να φταίει το ότι θεωρώ ανούσιο να χαλάσω φαιά ουσία για κάτι τόσο ασήμαντο, ασχέτως αν είμαι της πεποίθησης ότι ένα καλό δώρο πρέπει να έχει ένα επίσης καλό περιτύλιγμα.

Όλα είναι θέμα marketing άλλωστε.

Και εννοώ:

Άμα αυτή την στιγμή έπεφτε στο μάτι σου μία ανάρτηση με τίτλο "Πρώτο άρθρο..." πόσες είναι οι πιθανότητες να πατούσες πάνω του; Μάλλον όχι πολλές...
Κάτι μου λέει ωστόσο πως αν ο τίτλος ήταν "Πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος..." ή "Μόνιμοι κάτοικοι των ονείρων μας..." ή κάτι σε ίδιο στυλ ήδη θα είχες μπει μέσα και θα διάβαζες.
Δεν το κατακρίνω, αντιθέτως το επικροτώ καθώς είναι από τους καλύτερους τρόπους να διαφημίσεις αυτό που έγραψες.
Ας μην παρεκκλίνω απ αυτό που θέλω να πω όμως...το blog αυτό δημιουργήθηκε για να παρουσιάσω κάποιες σκέψεις, κάποιες ανησυχίες μου οι οποίες καλώς ή κακώς δεν γινόταν να αποτυπωθούν στο άλλο blog, καθαρά για δεοντολογικούς λόγους. Κάτι λίγα τα γράφω και στο πλάι.
Ήδη σε μερικούς έχει δοθεί η εντύπωση ότι σε αυτό το blog θα δίνω ρεσιτάλ μεμψιμοιρίας και κακομοιρισμού, δεν έχω απαραίτητα τέτοιους σκοπούς. Βασικά, δεν έχω καν τέτοιους σκοπούς. Απλά, πάντα ήμουν ο άνθρωπος που πίστευε σε μια ψυχική και γενικότερη ισορροπία, δηλαδή ότι τα πάντα πρέπει να αποτελούνται από μια ομοιομορφία...έτσι και γω, με αυτό το blog θα προσπαθήσω να ισοσταθμίσω τον χαρακτήρα που βγάζω προς τα έξω στο Κατακαμμένη Ρούμελη.
Είναι λεπτή η γραμμή μεταξύ σχιζοφρένειας και της περίεργης λογικής που έχουμε κάποιοι...πιστεύω πως ακροβατώ με σχετική άνεση πάνω στην γραμμή αυτή και θα ζοριστώ να πέσω. Ο χρόνος θα το δείξει...

Αυτά λοιπόν, ένας πρόλογος του ενός τετάρτου είναι ότι πρέπει πιστεύω για εναρκτήριο άρθρο ενός blog που δημιουργήθηκε από ξαφνική επιθυμία κάπου...ας ελπίσω να έχω την έμπνευση να γράψω τίποτα αξιόλογο....

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εξάλλου, η αγάπη από το μίσος δεν διαφέρουνε πολύ

Tom Unit είπε...

Εσύ να τελειώσεις το άρθρο σου.

Low Inertia είπε...

Νταξ Σταυρο, τα μισα να μου 'λεγε...

Tom Unit είπε...

Βρε φλώροι αφήστε με να φανώ σοβαρός για λίγο.

Ανώνυμος είπε...

φιλε αντρεα...οι παραλογοι ανοιγουν τις πορτες και οι λογικοι τις διασχιζουν...εχε τουτο κατα νου και συνεχισε το εργο σου...

Δημοσίευση σχολίου